I Zlot KPG; dzień pierwszy.

Sobota, 9 listopada 2013 · dodano: 12.11.2013 | Komentarze 0

Nadszedł w końcu dzień wyjazdu fejsbukowej grupy Kocham Polskie Góry.
Rano na Dworcu Głównym stawiło się osiem osób- Ja z Justynką, Mariola, Magda, Kama, Mateusz i Grzesiek, a na koniec dobiegł (jeszcze wczorajszy ;)) Adam; punktualnie o ósmej ruszyliśmy w Kotlinę Kłodzką, do Długopola- Zdroju. W Kamieńcu Ząbkowickim dołączyły jeszcze Liliana z Eweliną.





W Długopolu ruszyliśmy na czerwony Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza w stronę Międzygórza. Całkiem niedawno jechaliśmy z Justynką dokładnie tą samą drogą...



Pogoda dopisywała, humory (wspomagane magiczą miksturą- lekarstwem ;)) również.



Nie obyło się bez awarii sprzętowych- Lilianie urwała się szelka od plecaka, ale na pomoc przybył Mateusz i przy pomocy trytki szybko uporał się z problemem ;)





Cały czas czerwonym szlakiem kierowaliśmy się w stronę Wilkanowa, nie dochodząc jednak do niego. Najpierw był odpoczynek na sianie, a potem drogą przez pole dotarliśmy do rogatek Domaszkowa.



















Dalej, już asfaltem, prosto do Międzygórza. Po drodze Adam z Kama oszukali, łapiąc stopa i kawałek podjeżdżając :)
Pozostała ósemka, po drodze, zatrzymała się jeszcze przy Wodospadzie Wilczki.





W Międzygórzu zdecydowaliśmy się na kolejny, ciut dłuższy, odpoczynek. Popijając spokojnie piwo razem z Justą, Adamem i Kamą stwierdziliśmy, że mamy czas i się rozdzieliśmy- oni poczli na szlak prowadzący do schroniska, my jeszcze chwilę gościliśmy w mieścinie.
W końcu jednak ruszyliśmy, bo pomału robiło się późno i do zachodu słońca pozostało niewiele czasu.
Ze względu na strasznie niewygodny plecak szło się bardzo nieciekawie. Do tego odezwała się łydka, w którą uderzyłem się pedałem jakiś czas temu w Lesie Pilczyckim. Myślałem, że przeszło, ale pod obciążeniem okazało się, że nie. Tak więc droga do góry była drogą przez mękę...
W międzyczasie na szlaku zapadły ciemności, zeszła mgła. Odpaliliśmy czołówki i latarki i szliśmy dalej. Cały dzień leczenia się magicznym płynem z manierki znów nie ułatwiał sprawy ;) W pewnym momencie Adam trochę przyspieszył i odłączył się od naszej trójki; niedłuo potem natknęliśmy się na niego, kiedy... zasnął na szlaku. Tak- szedł i po prostu zasnął... :)









W końcu jednak udało się dojść do schroniska :) Część ekipy, z którą rozdzieliliśmy się w Międzygórzu już wcześniej dotarła, ogarnęła się i zajełą miejsca w zbiorczym pokoju.
Po rozpakowaniu się zaczęliśmy szykować się do ogniska. Poszliśmy do lasu, nazbieraliśmy trochę drewna, od gospodarza dostaliśmy trochę gadżetów na rozpałkę i zaczęliśmy walkę o ogień ;) Mokre drewno i wszechobecna mgła wcale nie ułatwiały zadania :)











W końcu jednak się udało; doszła reszta ekipy, parę osób ze schroniska...
Długo jednak nie posiedziliśmy, bo wilgotna mgła, wiatr i chłód robiły swoje. Przenieśliśmy więc imprezę do schroniska, gdzie w salach bufetowych trwała przednia zabawa. Jak to w schronisku- grze na gitarze i śpiewom przy piwie i mocniejszych trunkach końca nie było... ;)