Podsumowanie (?).

Poniedziałek, 30 grudnia 2013 · dodano: 30.12.2013 | Komentarze 3

To raczej ostatni mój wpis w tym roku. Jutro wyjazd na Sylwestra, więc następny będzie dopiero w roku przyszłym. :)

Przyszedł więc czas na "podsumowanie" tego roku (bo sezon przecież kończy się trzydziestego pierwszego grudnia, a zaczyna pierwszego stycznia… ;) )

Rok bardzo wyjątkowy pod względem rowerowym i nie tylko.

Na rowerze dużo wyjazdów, głównie weekendowych. Prym wiodły Izery, Karkonosze i Kotlina Kłodzka. Raz, przy okazji maratonu były Beskidy.

Na długo planowany wyjazd w Alpy nie starczyło czasu i pieniędzy. W międzyczasie trochę mi się opatrzyły i wolałbym coś bardziej dzikiego i mniej uczęszczanego przez mountain bikerów. Nie zamiatam ich pod dywan, bo i tak przyjdzie na nie czas; póki co plany lądują w szufladzie.

Rok o tyle fajny, że spróbowałem się w startach w maratonach w Teamie; może i bez sukcesów szczególnych, ale za to poznałem sporo naprawdę fajnych osób.

Ze spraw rowerowych dodać jeszcze mogę, że w końcu mam rower, który chciałem mieć od dawna, głównie w marzeniach. No i w końcu mam- teraz stojąc przy wystawie sklepu rowerowego już nie wzdycham, że „chciałbym mieć TEN rower”, bo na TEN mogę sobie powzdychać w domu, patrząc na niego.

Wiadomo, że życie, to nie tylko rower, są jeszcze sprawy inne. Często mniej- lub i bardziej- niematerialne.

Z początkiem stycznia, po blisko siedmiu latach męki, rzuciłem pracę, w której wypaliłem się dawno temu i która to powodowała u mnie stany przed depresyjne.

Po dziś dzień, kiedy przypomnę sobie pewne sprawy i zachowania zwierzchników (i nie tylko…), to (po)dziw mnie bierze, że tak długo tam wytrzymałem.

Suma summarum- zadałem sobie zajebiście ważne pytanie i zacząłem robić to, co chcę robić, czyli serwisować rowery. Po dziś dzień.

Po trzech latach związku, w którym było naprawdę różnie, postanowiłem go zakończyć, bo poznałem Justkę- najbardziej Bratnią moją Duszę, jaką kiedykolwiek było dane mi poznać.

Nie ma co się tu rozpisywać w tej sprawie, bo i Ona i ja wiemy jak jest. I to wystarczy. Naprawdę.

Czasem sam tylko nie wierzę w swoje szczęście. Ponoć głupi zawsze je ma.

Można by pisać jeszcze i jeszcze, co się w tym roku działo… Właściwie większość spraw rowerowych i nie tylko jest tu do odgrzebania, więc nie ma sensu powielać.

Jako, że blog jest rowerowy, to trochę statystyk:

- zaliczyliśmy rowerowo kilka szczytów Korony Gór Polskich; na tym nie koniec i zaliczać będziemy dalej;

- do ośmiu tysięcy kilometrów w tym roku nie dokręciłem; może, gdybym się zorientował wcześniej, niż trzy tygodnie temu, że brakuje tysiąca, to bym się spiął w sobie i dojechał; a tak zabraknie jakieś dwieście kilometrów. Choć i tak jest nieźle, zważywszy na to, że lwia część przejechanych kilometrów, to dojazdy do i z pracy;

- nadal nie przekroczyłem „magicznej” dla mnie prędkości- stu kilometrów na godzinę- na zjeździe;

- i tak dalej, i tak dalej, i tak dalej… ;)

Najważniejsze, że jest jak jest.

Styczeń.

Luty.

Marzec.

Kwiecień.

Maj.

Czerwiec.

Lipiec.

Sierpień.

Wrzesień.

Październik.

Listopad.

Grudzień...