Wakacje 2016, dzień pierwszy; Świnoujście - Pustkowo.

Niedziela, 7 sierpnia 2016 · dodano: 16.08.2016 | Komentarze 2

Rano wstaliśmy ciut później, niż początkowo zakładaliśmy. Szybko się ogarniamy, szykujemy rowery i przyczepkę i ruszamy na dworzec kolejowy Szczecin Dąbie, żeby jakoś dostać się do Świnoujścia.





Tak, jak zakładaliśmy - już na początku pojawiły się problemy. Z pierwszego pociągu konduktor nas wyprosił mówiąc, że pociąg co prawda jedzie do Świnoujścia, ale najpierw musi objechać cały Szczecin; no i że za chwilę będzie następny, który jedzie bezpośrednio do Świnoujścia.
Na dworcu tłok, pociąg przyjeżdża, wszyscy pakują się na początek pociągu, gdzie jest przedział rowerowy. Pani konduktor stwierdza, że nie ma miejsca i nie wpuści nas do pociągu (jak się później okazało, cały tył pociągu był praktycznie pusty...).
Musimy ponad pół godziny czekać na wracający pociąg, z którego chwilę wcześniej nas wyproszono...
Pociąg przyjeżdża, konduktor mówi, że nie ma miejsca, ale - trochę na siłę - udaje nam się do niego wbić. W końcu, jesteśmy w drodze :)





W Świnoujściu, już bez spiny, spokojnie się wypakowujemy i ruszamy w kierunku przeprawy promowej, żeby przedostać się na wyspę Uznam, gdzie znajduje się właściwe centrum miasta.





Po przeprawieniu się omijamy ścisłe centrum ze wszystkimi (wątpliwymi) atrakcjami i jedziemy prosto do popularnego "wiatraka", żeby zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie z początku naszych wakacji.









Wracamy do przeprawy promowej, żeby wrócić na wyspę Wolin. Tam, już w drodze do Międzyzdrojów, zaliczamy jeszcze świnoujską latarnię morską.







Czas pomału zaczął nas gonić. Wstaliśmy później, niż planowaliśmy, przez przeboje z konduktorami na dworcu w Szczecinie w Świnoujściu wysiedliśmy po dwunastej; zrobiło się po czternastej, a my ledwie wyjechaliśmy ze Świnoujścia.



Na ten dzień mieliśmy jeszcze zaplanowane spotkanie z Grażynką, która miała po nas wyjechać do Dziwnowa, żeby wrócić z nami na kemping, na którym gościła.
Jedziemy więc dalej, choć nie jest łatwo, bo podjazdy są prawdziwie górskie, a ciągnięta przeze mnie przyczepa wcale nie ułatwia... :)
Na nieszczęście pakujemy się w ścisłe centrum w Międzyzdrojach, przez co tracimy mnóstwo czasu lawirując między ludźmi na głównym deptaku. W końcu udaje nam się opuścić to straszne miejsce. Obiecujemy sobie, że już nigdy nie wjedziemy w centrum takiej miejscowości. No i że do Międzyzdrojów nie wrócimy już wcale.



Szlak dalej to pnie się do góry, to opada w dół. Nie jest łatwo, ale jakoś dajemy radę. Niestety, ciężko o jakąś alternatywną trasę na tym odcinku.





W końcu dojechaliśmy do Dziwnowa, gdzie spotkaliśmy się z Grażyną. Stąd ona nas poprowadziła - trochę szosą, trochę drogą rowerową, trochę leśnym szlakiem.





Wczesnym wieczorem, bądź jak kto woli późnym popołudniem meldujemy się w Pustkowie.



Pole namiotowe średniej wielkości, raczej spokojne. Cena również w miarę w porządku - trzydzieści złotych za noc za namiot dwuosobowy, dwie osoby i psa' w cenie kibel, woda, ale prysznic już płatny ( dwa złote za pięć minut).





Wieczorem idziemy z Grażynką na spacer po plaży. Trzeba w końcu chociaż zamoczyć nogi w Bałtyku ;)















Po zmroku zasiadamy jeszcze w plażowej knajpce na piwku i grzanym winku...



Potem już do namiotu spać, żeby jutro dalej ruszyć w drogę... :)

---