...

Wtorek, 8 stycznia 2013 · dodano: 08.01.2013 | Komentarze 2

Do pracy- troszkę mroźno i pod delikatny, ale odczuwalny wiatr. Za miastem droga zdecydowanie bardziej śliska niż w mieście.

Wpadłem delikatnie spóźniony, więc rower zostawiłem przy wejściu, wbiegłem się przebrać i... tak o nim zapomniałem. :|
W międzyczasie pół dnia padał śnieg, a temperatura oscylowała w granicy zera...
Wychodzę, patrzę... Masakra! Z licznika musiałem zeskrobywać zamarznięty śnieg, z lag to samo... Zanim spostrzegłem się, co dzieje się z siodełkiem, to ta zmarzlina się rozpuściła pod tyłkiem i pampers był cały nasiąknięty... :/

Powrót w błocie, śniegu, chlapie... Do domu dotarłem w totalnie przemoczonych butach i spodniach. A wszystko na górze mokre od środka od potu. Ta kurtka z Lidla, może faktycznie jest nieprzemakająca, ale co z tego, skoro nie oddycha i tak się pocę, że właściwie i tak jestem cały mokry od środka... Równie dobrze mógłbym się ubrać w worek foliowy. Albo owinąć stretch'em.
Membrana na taką pogodę nie ma sensu, bo w końcu będzie trzeba wyprać tą sól i błoto z jezdni...
W sumie ta Lidlowa nie byłaby tak tragiczna, gdyby ktoś pomyślał o panelach wentylacyjnych na plecach, albo chcociaż zamkach pod pachami...

Na wysokości Księża Wielkiego udało mi się załapać na podróż za autobusem. Podróż nie szybką, nie wolną, taką w sam raz. Trochę nawet rozgrzałem się w ciepłym wietrze silnika. Autobus delikatnie się rozpędził, potem zaczął pomału hamować, a ja za nim; w końcu zatrzymał się na przystanku, a ja za nim. Patrzę i widzę jakiś dym... Szukam źródła... Tarcze! O ja! Udało mi się zagrzać tarczę, że aż się z niej dymiło! :D
(Choć przy tej aurze, to chyba nic takiego, zważywszy, po czym się jeździ- odrobina ciepła i cały syf paruje razem z wodą, a zimno potęguje "efekt" ;))

Rower na korytarz, żeby trochę odtajał, potem wiaderko, gąbeczka i szorowanko między pancerzykami... ;)


"Rower codziennie ratuje mi życie. Jeżeli jadąc rowerem, kiedykolwiek oniemiałeś z wrażenia lub poczułeś zew wolności; jeżeli zdarzyło ci się uciec od smutku w rytmie dwóch obracających się kół lub jeśli poczułeś przypływ nadzei, pedałując pod górę i ocerając pot z czoła; jeżeli, gnając w dół stromego zbocza, zastanawiałeś się, czy świat przypadkiem nie stanął w miejscu; jeżeli kiedykolwiek, choć raz, wsiadłeś na rower z pieśnią w sercu i poczułeś się jak zwykły człowiek, który dosięgnął bogów, to coś nas łączy: wiemy, że sensem tego wszystkiego jest rower."



A w piątek koncert w Madness. Trochę odskoczni od ciągłego dumania.

">PaP