...

Wtorek, 26 marca 2013 · dodano: 26.03.2013 | Komentarze 2

Kurtka teamowa odebrana od Sponsora, reszta ciuchów niebawem :) Ogólnie po zapoznawczym spotkaniu stwierdzam, że dość poważnie to wygląda :) To bardzo dobrze, spodziewałem się czegoś mniej "oficjalnego" ;)

Na początku czerwca oficjalna prezentacja teamu.

Potem z Robertem do Brzeziny Średzkiej obadać zjazd, który będzie na BM. Szczerze powiedziawszy- masakra, robi wrażenie i działa na wyobraźnię :)

Droga tam trochę asfaltem, trochę laskami i polami. Oczywiście było też oowiązkowe zabłądzenie, ale ostatecznie się udało.
Sam zjazd z dołu wygląda na prosty- taki trójfazowy. Z pozycji siodełka jest już ciut gorzej i jeszcze wyżej ;) Do tego trzeba utrzymywać pozycję, żeby nie zakończyć go efektownym telemarkiem w świetle fleszy, ku uciesze gawiedzi; po oswojeniu się ze stromością trzeba uważać na drzewa, które tylko czekają, żeby zaczepić kierownicę... W międzyczasie, a zwłaszcza pod koniec, trzeba uważać na korby, żeby o pieniek nie zahaczyć.
I to wszystko na, może, pięćdziesięciu metrach.
Jeden z bardziej hardkorowych zjazdów, które widziałem, a to przecież "tylko" Wrocław! Gdzie reszta typowo górskich etapów? :)
Dziś zjazd odpuściłem. Włączył mi się hamulec i już. Nawet trasą "alternatywną" rady nie dałem. Poczekam na roztopy i zobaczę co się pod śniegiem kryje.
Nie mniej jednak będzie trzeba tam wrócić i "zrobić" go kilka razy, żeby się przyzwyczaić. Tym bardziej, że owy zjazd jest na ok. 45km trasy maratonu, a wiadomo jak jest- człowiek wtedy już uśpiony myśli tylko o mecie, a kibice czekają na krew. A tam z pewnością się poleje.

Powrót "na szybko" asfaltem przez Wilkszyn.
Pod koniec walki z wiatrem trochę odjeło mi siły, ale to głównie przez brak śniadania i dwa browarki na trasie.

Rower spisuje się wyśmienicie i coraz bardziej go czuję. Zawieszenie z CTD jest naprawdę mega i zaczynam łapać się na tym, że momentami w ogóle tyłka z kanapy nie podoszę, tylko płynę...
Wszystko pasuje mi idealnie- wielkość ramy (warto było mierzyć się!), średnica kół, skok zawiechy dodaje odwagi i wiele wybacza na zjazdach i wertepach... Zakup jak najbardziej udany!

Pozycja bardziej turystyczna teraz, niż wcześniej racingowa na Scott'cie, więc odczuwam. Głównie barki i ręce (o wiele szersza kiera). Ale jeszcze trochę pokręcę i w wszystko się unormuje.

A, no i pierwsza gleba na Canyon'ie była :) Na prostym, na lodzie, jak amator :)

Ogólnie czuć różnicę w średniej prędkości, która zdecydowanie spadła- szerokie gumy, tylny amortyzator (który nawet na "Climb" trochę buja) i pozycja robią swoje.
No, ale szukałem roweru do enduro i all moutain, a nie rasowego, wyżyłowanego ściganta :)

Wracając zamieniliśmy się na trochę z Robertem rowerami. On ujeżdża KTM'a na kołach 29".
Siedzi się normalnie, nie czuć różnicy. Ale widać ją w efektywności jazdy- nie ma co się oszukiwać, jest po prostu szybszy. Na jego oponach (2,0"), to wystarczy raz depnąć i już czuć (i widać) różnicę.
Tylko rama trochę buja. Może taki jej charakter, może chodzi o ustawienie dampera.
No i "z boku" mnie to się nie podoba.
Pomimo "przewagi" tłentynajnerom mówię "nie". I już :)

Do pierwszego startu niespełna miesiąc, czas się rozkręcić, bo czuję brak km w nogach.