Izery, dzień pierwszy.

Piątek, 17 maja 2013 · dodano: 19.05.2013 | Komentarze 3

Do pracy pojechałem zapakowany na wyjazd, u Justyny zostawiłem tylko namiot, żeby bez sensu nie targać go przez pół miasta na garbie.

W pracy luz blues. Porobiłem swoje, w międzyczasie był Marek pogrzebać przy rowerze siostry, Robert odebrać swój rower (niestety, łożyska sterów do wymiany...), potem Elwira po swój (wyszykowany na maraton w Złotym Stoku :)), a następnie Justyna białą strzałą.
"Szybki" paking i suma sumarum wyjechaliśmy spod pracy po siedemnastej...

Canyon ze swoim krótkim stażem więcej już najeździł się w i na autach niż wszystkie moje poprzednie rowery razem wzięte... ;)







Najważniejsze, żeby humor dopisywał. U Justyny zaciesz na twarzy jest własciwie bez przerwy, z byle, albo i bez powodu... ;)



W przeciwieństwie do Justy autem jeździć nie lubię, ale zawsze można podziwiać widoczki. :)









Skodżitsu dojechaliśmy do Jakuszyc; na parkingu nie było nikogo. Szybkie wypakowanie się, poskładanie rowerów, przepakowanie plecaków...





(Justyna, tak trochę za moją namową, kupiła sobie plecak Deutera- taki, jak mój- Trans Alpine, ale w wersji kobiecej, bo dwudziesto sześcio litrowy. Deuter, to Deuter, a Justa miała kolejny powód do zacieszania, bo plecak naprawdę konkretny :))

... i ruszylismy w drogę. Trasa na końcówkę dnia nie była ani długa, ani wymagająca, ale zaczynało się robić ciemno. Do tego dość mocno wiało i było trochę pochmurno.
Początkowo ustalilismy, że śpimy pod chmurką w samych śpiworach, a namiot to tak na wszelki wypadek, gdyby padało. Całą drogę zastanawiałem się czy wyciagać go z auta w ogóle. Na miejscu stwierdziłem, że choć nie pada, to nie zaszkodzi.

I w drogę- czerwonym szlakiem (Samolotem) do schroniska Orle. Co dalej, to się okaże. :)

Justynowe GoPro obowiązkowo było u mnie pod siodłem, mam kilka fajnych filmików, ale nie mam konta na YouTube i nie mam jak się pochwalić... :(







Po niedługim czasie "zameldowaliśmy" się w Orle. :)







Po uzupełnieniu mikroelementów wybraliśmy jedną z kilkudziesięciu ( ;)) opcji na wieczór- ruszamy dalej, objeżdżamy Granicznik i śpimy w mojej sprawdzonej miejscówie nieopodal mostka na Izerze.
Zrobiło się już dość ciemno, więc przydały się lampki i czołówka (która potem została przemieniona w szyjówkę ;)).

Miejsce zostało bezbłędnie odnalezione.





Płyny umilające zostały ulokowane w odpowiednim dla siebie miejscu...



... a następnie w lodówce.



Nazbieraliśmy trochę drewna na ognisko.



Obowiązkowa kąpiel w Izerze też musiała być. Wbrew pozorom woda nie była taka zimna, jaka się wydawało i tyłek można było spokojnie zamoczyć :)
Tak więc wieczór można było uznać za rozpoczęty ;)









Chmury na niebie strasznie szybko przepływały, niemniej jednak było ciepło, no i nie padało. Stwierdziliśmy, że olewamy namiot i kładziemy się w samych śpiworach... :)