...

Poniedziałek, 28 września 2015 · dodano: 28.09.2015 | Komentarze 0

Spacer.

Niedziela, 27 września 2015 · dodano: 28.09.2015 | Komentarze 0

Spacer z Mango...

Pokaż trasę GPS

...

Niedziela, 27 września 2015 · dodano: 28.09.2015 | Komentarze 0

Po imieninowego kwiatka dla wracającej ze studiowania Justynki...

Lampka stop Sigma BrakeLight- test.

Sobota, 26 września 2015 · dodano: 27.09.2015 | Komentarze 2

O czasu, kiedy mamy przyczepkę dla psa pojawił się mały problem: podczas jazdy, kiedy to Justynka jedzie za mną i za przyczepką, nie zawsze jest w stanie stwierdzić kiedy hamuję. Kilka razy denerwowała się, że prawie wjechała w przyczepkę, bo ja zacząłem zwalniać.
Tuż przed urlopem w sklepie pojawiła się nowość- lampka stopu niemieckiego producenta elektroniki rowerowej Sigma Sport.
Długo się nie zastanawiając wziąłem dwie- jedną dla siebie, a drugą dla Justyny, żeby smutno Jej nie było ;)

Lampka jest niesamowicie mała i lekka- 7 gramów z baterią, to naprawdę niewiele. Dioda jest mocna, jasna i bardzo wydajna (według zapewnień producenta- około sto tysięcy (!) procesów hamowania; bądź jak kto woli dwieście godzin ciągłego świecenia).
BrakeLight przeznaczona jest do klasycznych hamulców mechanicznych (na linkę)- u- brake, v- brake i Cantilever. Niestety nie da się jej użyć w przypadku hamulców tarczowych (mechanicznych czy hydraulicznych) oraz rolkowych/ bębnowych.

Montaż jest bardzo prosty- zakładamy na linkę, dokręcamy śrubę mocującą i gotowe. Można jeszcze wyregulować kiedy lampka ma się zaświecić- czyli jak mocno trzeba nacisnąć klamkę hamulca, żeby lampka dała znać, że hamujemy.
Proste i szybkie.

W naszym przypadku czar prysł właśnie po założeniu lampki. W rowerach trekkingowych lampka taka nie za bardzo ma rację bytu z uwagi na umiejscowienie hamulca i... bagażnik, który prawie całą ją zasłania. Dodatkowo prawidłowo zamocowana lampka ma skłonności do przemieszczania się w płaszczyźnie góra- dół, co sprawia, że staje się jeszcze bardziej niewidoczna.
Kolejna sprawa to to, że pomimo zastosowania mocnej diody LED nie widać za bardzo w ciągu dnia, zwłaszcza słonecznego. To z kolei kwalifikuje lampkę do używania w nocy, co trochę mija się z celem (choć w okresie jesienno- zimowym podczas porannych dojazdów do pracy i popołudniowych z niej powrotów ma sens...).
Oczywiście powstają też pytania w stylu: a co, gdy hamuję w większości przednim (bardziej efektywnym) hamulcem? No nic, po prostu ta lampka się nie przyda. ;)

O wiele bardziej praktyczna ta lampka jest w sytuacji, gdy montujemy ją do roweru szosowego z hamulcem u- brake. Konstrukcja tego hamulca, gdzie linka poprowadzona jest pionowo gwarantuje nam to, że lampka nie będzie się przesuwała, a będzie też bardziej widoczna. Można też spróbować montażu w rowerach crossowych (bez bagażnika) z hamulcem v- brake, ale będzie występował taki problem, jak u mnie.

Generalnie kupiłem Sigmę BrakeLight pod wpływem chwili, zupełnie bez zastanowienia. Na szczęście nie była droga- dwadzieścia pięć złotych za sztukę, to nie są jakieś wielkie pieniądze.
Lampka jest typowym gadżetem dla osób, które na rowerze lubią mieć wszystko; mi się właściwie nie przydaje. Dodatkowo dziwi fakt wypuszczenia produktu na rynek, w którym hamulce mechaniczne są w odwrocie na rzecz hydrauliki.

---

Dorzucam dziś nową kategorię: "Test". Trochę tego szpeju do opisywania i testowania jest, a że rowerowy sezon ogórkowy się zaczyna, to będzie co robić. Kilka wcześniejszych wpisów też pozwoliłem sobie dorzucić do kategorii.

Koniec i początek!

Piątek, 25 września 2015 · dodano: 26.09.2015 | Komentarze 0

Właściwie koniec remontu nowego sklepu przy Świdnickiej 49. Pozostały sprawy do zrobienia w tak zwanym międzyczasie plus otwarcie VeloJuice.
Nie będę ukrywał, że miałem w tym swój nie mały wkład budowlano- hydrauliczno- wykończeniowy.
W ścisłym centrum Wrocławia powstało naprawdę fajne miejsce na rowerowej (i nie tylko!) mapie tego miasta. Sklep stricte rowerowy w połączeniu z barem serwującym świeże owocowe soki i zdrowe kanapki ma rację bytu przy tej głównej miejskiej arterii.


































To już nie sklep, a salon rowerowy :)

---

Prywatniej- Justek zaczęła studiować osteopatię. Dość spontanicznie to wszystko wyszło, więc w ten weekend jestem spontanicznie słomianym wdowcem... ;)

...

Czwartek, 24 września 2015 · dodano: 24.09.2015 | Komentarze 0

...

Środa, 23 września 2015 · dodano: 23.09.2015 | Komentarze 0

Ostatni dzień lata...

Wtorek, 22 września 2015 · dodano: 22.09.2015 | Komentarze 0

...

Poniedziałek, 21 września 2015 · dodano: 21.09.2015 | Komentarze 0

Ostatnie letnie Rychlebske Stezy.

Niedziela, 20 września 2015 · dodano: 22.09.2015 | Komentarze 0

Od dłuższego czasu próbowaliśmy z Mariem umówić się na wyjazd na Rychlebskie Ścieżki, w końcu obu nam termin "podpasował" i udało się wyjechać; przy okazji zabraliśmy Michała i ruszyliśmy.
Wyjazd wypadł nam w sobotę po pracy. Po dwóch i pół godzinie jazdy znaleźliśmy się przy Centrum Rychlebskich Ścieżek. Rozpaliliśmy grilla, rozpiliśmy kilka(naście) piwek (a Michał  biedronkową Amarenę... ;)) i rozpoczęliśmy wieczór.
Wieczorem chłód dość spory, ale w busie, we trzech w nocy było komfortowo termicznie i średnio wygodnie kinetycznie ;) Mariowi przypadła największa wygoda, bo spał na pace, a my z Michałem z przodu.
Wstaliśmy po dziewiątej, a gdyby nie nastawione wieczorem budziki, pewnie jeszcze trochę byśmy pospali zmęczeni trudami wieczoru ;)
Szybka poranna toaleta, śniadanie, przepakowanie plecaków i ruszyliśmy na trasy.
W pierwszej wersji mieliśmy najpierw- na rozgrzewkę- przejechać lajtowy szlak wzdłuż Czarnego Potoku, a potem przez Trail Dr. Wissnera dostać się na Super Flow i po zjechaniu zapakować się i wrócić do Wrocławia.
Pogoda jednak trochę zweryfikowała nasze plany; rana było baaardzo rześko, a niebo zaciągało się złowieszczymi chmurami, więc postanowiliśmy odwrócić trasę- najpierw Super Flow, a Czarny Potok na rozjazd.

Specyfika Rychebskich Ścieżek jest taka, że- chcąc, nie chcąc- najpierw czeka nas około osiem kilometrów (wyjątkowo upierdliwego tego dnia) podjazdu. Mario chyba się czegoś z rana nawciągał, bo gnał do góry podjeżdżając wszystko, zostawiając mnie i Michała prowadzących rowery daleko w tyle... Czasem zostawałem z tyłu sam jak palec... ;)
Przejechaliśmy Trail Dr. Wissnera, szeroką szutrową dojazdówką dojechaliśmy w końcu do wjazdu na Super Flow. Flow był, ale z Mariem jeździmy chyba za wolno, więc zabrakło Super ;) Michał za to gnał do przodu, jak szalony. Cóż, też kiedyś miałem dwadzieścia lat... :)
Pod koniec trasy złapał nas lekki deszcz, a po przyjechaniu do auta rozpadało się już naprawdę mocno. Chcieliśmy przeczekać i ruszyć na czarny szlak, ale po pewnym czasie zwątpiliśmy, że się wypogodzi.
Postanowiliśmy się więc, że... wracamy. Trochę słabo- jechać w jedną stronę ponad dwie godziny autem, żeby zrobić na rowerze dwadzieścia kilometrów- ale cóż, pogody się nie wybiera. Dopakowaliśmy auto i ruszyliśmy z powrotem do Wrocławia, z tym, że przez... Mikolin, żeby odebrać Justynkę i Mango od teściów.
W Mikolinie nas nakarmili, napoili, mogliśmy więc dopakować samochód i wrócić do domu. :)
Wyjazd krótki, kilometrów niewiele, ale i takie są potrzebne, żeby choć trochę podładować baterie.

---

Pokaż trasę GPS

---